Elektroneurografia (ENG, „przewodnictwo nerwowe”) jest badaniem, które służy do oceny włókien ruchowych i czuciowych nerwów obwodowych. Wykonuje się go najczęściej elektrodami powierzchniowymi (przyklejanymi na skórę), które rejestrują potencjały elektryczne mięśni lub nerwów. W czasie badania stymuluje się wybrany nerw bodźcem elektrycznym w różnych miejscach jego przebiegu. Uzyskane pomiary pozwalają ocenić czy występuje uszkodzenie badanego nerwu i gdzie się ono lokalizuje oraz przybliżyć mechanizm jego powstania.

Elektromiografia (EMG) to badanie aktywności elektrycznej mięśnia. Przeprowadzane jest elektrodą igłową jednorazowego użytku, którą wbija się w wybrany mięsień oceniając jego funkcjonowanie w spoczynku, podczas niewielkiego oraz maksymalnego wysiłku. Badanie pozwala ukierunkować diagnostykę neurologiczną w przypadku pierwotnej choroby mięśni  (np. w miopatiach, dystrofiach mięśniowych). Nierzadko jest też uzupełnieniem badania ENG i wówczas daje możliwość oceny zmian w mięśniu odnerwionym (np. po urazie nerwu lub korzenia nerwowego, w chorobach neuronu ruchowego).

Co czuje pacjent podczas badania?
Osoba poddana badaniu ENG doświadcza zwykle nieprzyjemnych wrażeń czuciowych o niewielkim lub umiarkowanym nasileniu określanych najczęściej jako: „mrowienie” lub „przebieganie prądu przez kończynę”. Czasem jest to krótkotrwały ból w chwili stymulacji bodźcem elektrycznym (jest to zależne od miejsca stymulacji i osobniczej wrażliwości).
Badanie EMG z powodu inwazyjności (kilkakrotne wkłucie igły) wiąże się z dyskomfortem w miejscu kłucia lub bólem.
Badania przeprowadzane są aparatem Dantec Keypoint Focus wyprodukowanym w 2017r zapewniającym wysoką jakość i wiarygodność badań. Badania nerwów obwodowych przeprowadzane są elektrodami powierzchniowymi  bez użycia igieł. Do badania mięśni służą igły jednorazowego użytku Dantec DCN.

Kiedy wykonujemy badanie ENG i EMG?
Elektroneurografia i elektromiografia są przydatne w diagnostyce m.in:

• uszkodzenia pojedynczych nerwów (np. zespół cieśni nadgarstka, uszkodzenie nerwu łokciowego, uszkodzenie nerwu strzałkowego)
• uszkodzenia licznych nerwów obwodowych – np. polineuropatia
• uszkodzenia splotów nerwowych (np. ramiennego) i pomocniczo w uszkodzeniu korzeni nerwów rdzeniowych (towarzyszącemu chorobie zwyrodnieniowej kręgosłupa i dyskopatii)
• chorób mięśni – np. miopatie, dystrofie
• chorób złącza nerwowo-mięśniowego – np. miastenia

Czas trwania badań zależny jest od ilości badanych nerwów i mięśni. W najczęściej wykonywanych procedurach (np. badanie w podejrzeniu zespołu cieśni nadgarstka, badanie w podejrzeniu uszkodzenia nerwu łokciowego) wynosi nie dłużej niż 30 minut. W badaniach wykonywanych w podejrzeniu polineuropatii lub uszkodzenia neuronu ruchowego to ok. 90 minut.  Pacjent jest informowany indywidualnie o przybliżonym czasie trwania badania podczas rejestracji.

Przygotowanie do badania
Pacjent powinien unikać stosowania kremów lub maści na okolicę ciała, która będzie badana. Wskazane jest aby zażył stosowane zwykle leki i poinformował o stosowaniu leków wpływających na krzepliwość krwi. Nie ma konieczności pozostawania na czczo.